Katsadima | Al mirar la vida material

Al mirar la vida material

El armario de los padres
rebosa del silencio
de los trajes, de las faldas,
de las correas de cuero negras
y de los zapatos de charol limpios.
Al abrir su puerta
la mano toca una tierra intacta,
como si se deslizara
sobre nubes de algodón virgen.
Hay algo místico en ese ritual
de mirar la vida material
de los padres a los ojos.
Estamos más débiles en el fondo.
De niños nos escondíamos
detrás de la ropa del armario prohibido
y ahora no podemos tocar
lo sagrado que es ese legado de tejidos.
Las risas de la infancia ya están lejos.

Κοιτώντας την υλική ζωή

Η ντουλάπα των γονέων
υπερχειλίζει σιωπή
από τα κουστούμια, τις φούστες,
τις δερμάτινες μαύρες ζώνες
και τα καθαρά παπούτσια λουστρίνι.
Ανοίγοντας την πόρτα της
το χέρι αγγίζει απείραχτο χώμα,
σαν να γλιστρά
επάνω σε σύννεφα από παρθένο βαμβάκι.
Υπάρχει κάτι απόκρυφο σε αυτήν την τελετή
να κοιτάς στα μάτια
την υλική ζωή των γονέων.
Είμαστε πιο αδύναμοι κατά βάθος.
Παιδιά, κρυβόμασταν
πίσω από τα ρούχα της απαγορευμένης ντουλάπας
και, τώρα, δεν μπορούμε να αγγίξουμε
το ιερό που είναι αυτή η κληρονομιά των υφασμάτων.
Τα γέλια της παιδικής ηλικίας ξεμάκρυναν πια.

Dynamic writing by Antigoni Katsadima